شش ماهگیت مبارک عسلم

گل قشنگم پایان شش ماهگی وورود توبه ماه هفتم زندگیت تبریک میگم البته منوببخش اگه باکمی تاخیر اومدم  اینجا وبلاگتواپ کنم.

پسر خوبم این ماه شما واکسن داشتی واکسن سه گانه که خیلی سخته وبایدبگم واقعا اذیت شدی

هروقت واسه زدن واکسن میبردیمت مادرجون پاهاتو میگرفت چون من اصلا دلم نمیومد اما این بارخودم پ

اهاتو گرفتم وامپولو روی اون پاهای کپلت زدن خیلی هم گریه کردی بعدش اومدیم خونه مادرجون به

شدت تب کردی مثل اتیش توتب میسوختی وگریه میکردی ازطرفی هم جای واکسن روی پاهات خیلی

درد میکرد واصلا نمیشد به پات دست زد محتاطانه بغلت میکردیم ومی گشتوندیمت تا اروم بشی .

زندگی من تا دو سه روز همین جوری جای واکسنت درد میکردو همش گریه میکردی خیلی دلم واست میسوخت وقتی میذاشتیمت روپاهات وایسی پاتوجمع میکردی چون درد میکرد بالاخره گذشت حالا دیگه خیالم راحته چون دیگه تا یکسالگی واکسن نداری.

الان دارم از خونه داییم وبلاگتواپ میکنم ومیخوام ازشیطنتهای این ماهت بگم که چقدرشیطون شدی وشیرین کاری میکنی دیگه کاملا پاتو میذاری تودهنت ومکش میزنی .

یه سری حروف نا مفهوم هست که میگی مثل گ گگ وچیزی مابین خ وق بعضی وقتا هم چیزی شبیه ام یا ن خلاصه خیلی بامزه شدی وخوردنی .

زیاد غریبی نمیکنی وبغل همه میری وتا کسی رو میبینی براش لبخندمیزنی وهمه رو به سمت خودت جذب میکنی هرکی میبینت دلش اب میشه که بغلت کنه ولپتوبکشه شیرینی خوشمزه ای هستی.

الن دیگه تا ازخواب بیدارمیشی بی سرو صدا برمیگردی روشکم وبا خودت بازی میکنی وهمین جوری مثل توپ برا خودت میری وقتی میایم میبینیم سرجات نیستی و ازبالای اتاق اومدی پایین اتاق واسه همین وقتی میخوابی دورت متکا میچینیم که نری جایی وخدای نکرده بلایی سرت بیاد.